ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Συστήνεται οι γονείς να επισκεφθούν τον οδοντίατρο μαζί με το παιδί για μια απλή γνωριμία με το περιβάλλον (τους χώρους και το προσωπικό ), από την ανατολή των πρώτων δοντιών και πριν την ολοκλήρωση της ανατολής του παιδικού φραγμού. Ο οδοντίατρος αναλόγως της ηλικίας του παιδιού είτε θα δώσει συμβουλές ή και θα ενημερώσει για τα συμπτώματα που ενδέχεται να εκδηλωθούν κατά την περίοδο ανατολής των παιδικών δοντιών και πώς να τα αντιμετωπίσουν. Θα παρατηρήσει τα δόντια παίζοντας στην ουσία με το παιδί και θα δώσει συμβουλές που αφορούν στη διατροφή και στην περιποίηση. Επιπλέον, θα απαντήσει σε τυχόν απορίες των γονιών.

Οι γονείς πρέπει να περιποιούνται τα δόντια των παιδιών τα πρώτα χρόνια, χρησιμοποιώντας οδοντόπαστες και οδοντόβουρτσες κατάλληλες για την ηλικία τους. Το νήμα και τα μεσοδόντια βουρτσάκια αποτελούν βοηθητικά μέσα για καλύτερα αποτελέσματα. 

Αν θελήσουν τα παιδιά να συμμετέχουν στην περιποίηση, τα ενθαρρύνουμε εκπαιδεύοντάς τα παράλληλα. Εάν δεν μας αφήνουν, επινοούμε τρόπους παίζοντας μαζί τους. 

Για παράδειγμα δίνουμε τη δική μας οδοντόβουρτσα, για να βουρτσίσουν τα δόντια μας και παίρνουμε εμείς τη δική τους, για να βουρτσίσουμε τα δικά τους και σιγά σιγά προχωρούμε.

Ο φόβος του παιδιού προς τον οδοντίατρο πιθανόν να οφείλεται σε προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες, σε λανθασμένη αντιμετώπιση του θέματος της επίσκεψης στον οδοντίατρο από το περιβάλλον του παιδιού ή σε άλλους λόγους.

Ο βαθμός επικοινωνίας του οδοντιάτρου με το παιδί, ο τρόπος με τον οποίο θα εξηγήσει αυτό που θα κάνει (πες, δείξε, κάνε), σιγά σιγά οδηγούν στην απόκτηση από μέρους του παιδιού της εμπιστοσύνης του προς αυτόν. Ωστόσο, το πόσο γρήγορα θα κερδηθεί αυτή η εμπιστοσύνη, δεν εξαρτάται μόνο από τον οδοντίατρο, αλλά και από τον βαθμό απώλειάς της λόγω προηγούμενης τραυματικής εμπειρίας, από την ψυχολογική του διάθεση ή άλλους παράγοντες άσχετους με τα οδοντιατρικά (π.χ. τραυματισμένη ψυχολογία που οφείλεται σε άλλους λόγους).

Η εμπιστοσύνη του παιδιού προς τον οδοντίατρο κερδίζεται πιο εύκολα και αποτελεσματικά, όταν όσα λέγονται (υποσχέσεις ή συμφωνίες) προς το παιδί, εφαρμόζονται. Όταν πλέον το παιδί νιώσει ασφάλεια και οικειότητα είναι πιο δεκτικό ακόμα και σε δύσκολες θεραπείες.

Εκείνο που ανησυχεί κυρίως το παιδί, είναι ο πόνος, που πιθανόν να νιώσει και οι φοβίες από τον ήχο και την εφαρμογή των μηχανημάτων στο στόμα λόγω του αισθήματος της ανασφάλειας. Είναι καλό μέσα από μικρές ιστοριούλες να παρουσιάζουμε με ευχάριστο τρόπο και όμορφες εικόνες όλα όσα αντιλαμβανόμαστε ότι ανησυχούν το παιδί.

Ανασφάλεια αναπτύσσεται επίσης στα παιδιά που δυσκολεύονται να αναπνεύσουν από τη μύτη και αναγκάζονται να αναπνέουν από το στόμα. Θυμίζουμε συνεχώς στο παιδί και το διευκολύνουμε να αναπνέει από τη μύτη.

Κάθε παιδί αντιλαμβάνεται και αντιδρά με τον δικό του τρόπο, γι’ αυτό χρειάζεται τη δική του ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Ένας ικανός οδοντίατρος μπορεί πιο εύκολα να αντιμετωπίζει τέτοιους ασθενείς, οδηγώντας τους με επιτυχία στην ολοκλήρωση της οδοντιατρικής πράξης.

Όταν ένα παιδί αντιμετωπίζεται έγκαιρα, συνήθως χρειάζεται να του γίνονται μόνο προληπτικές εργασίες, οι οποίες αποτελούν ευχάριστες εμπειρίες. Τέτοιες είναι οι προληπτικές εμφράξεις, ο καθαρισμός, η φθορίωση. Με τις τακτικές επισκέψεις, τη σωστή καθοδήγηση από τον οδοντίατρο και τη συνεργασία με τους γονείς και το παιδί, προλαμβάνονται πολλά.

Άλλες εργασίες που μπορεί να χρειαστεί ένα παιδί είναι οι εμφράξεις τόσο σε νεογιλά όσο και σε μόνιμα δόντια, οι ενδοδοντικές θεραπείες νεογιλών ή μόνιμων και οι εξαγωγές νεογιλών δοντιών. Σπάνια χρειάζονται σε ένα παιδί εξαγωγές μόνιμων δοντιών με αιτία κυρίως την τερηδόνα. Γίνονται όμως εξαγωγές μόνιμων για ορθοδοντικούς λόγους ή σε υπεράριθμα δόντια ή λόγω εκτεταμένων καταγμάτων ή και για άλλους λόγους πιο σπάνια.

Πολλές φορές στα παιδιά γίνονται τραυματισμοί στα δόντια είτε από ατυχήματα στα παιχνίδια είτε λόγω άλλων ατυχημάτων. Όλα αντιμετωπίζονται ανάλογα με τη βαρύτητα της κάθε περίπτωσης. (Βλ. παραμυθάκι «Η Βαλάντω και το όνειρό της»).